vrijdag 25 juli 2008

Dag 13: Rock-a-Bye Baby

Maandag morgen 21 juli staat er een bezoek aan het baby huis van Bonga op het programma. Rock-a-Bye Baby is de plaats waar hij de afgelopen 5 maanden heeft doorgebracht en we krijgen de kans om het met zijn vieren, samen met Elzeth, te gaan bezoeken.

Eigenlijk zijn we een beetje zenuwachtig. We hebben gelezen dat oudere kinderen (+ 18 maanden) niet altijd goed reageren op zo een bezoek en vragen ons af hoe het voor Bonga zal zijn. Hij voelt aan als een deel van ons gezin en lijkt dat zelf ook zo te voelen, maar toch... zo terug gaan naar een omgeving die een week geleden nog je thuis was, we weten het niet...

Eerlijk waar, we zaten toch een beetje met een kleine knoop in onze maag. Achteraf gezien was dat nergens voor nodig. Het was een gezellig bezoekje aan "Ouma Martie" en haar creche (want daar kan je het eigenlijk het best mee vergelijken). Het is een gewoon huis, met twee extra en vrolijke kamers. Een grote badkamer die er eigenlijk net zo uitziet als bij de Hartjes. Vrolijke gele muren met leuke kindertekeningen en een slaapkamer met een 8 tal bedjes met ook hier weer mooie gezellige tekeningen op de muren.

Wanneer wij het bezoeken, is het er heel rustig, geen vrijwilligers, enkel de twee vaste verzorgsters die dolgelukkig zijn Bonga nog even terug te zien en maar 4 babietjes (heel erg klein, max 2 maanden oud) en die liggen allemaal zalig te slapen onder hun dikke dekentjes.

Het is leuk te zien dat het de kinderen hier aan niets ontbreekt, dat ze met heel veel liefde verzorgd worden en dat ze een mooie "thuis" krijgen voor zolang dit nodig is. Ouma Martie gedraagt zich dan ook als een echte oma en je kan zien dat Bonga heel erg op zijn gemak is met haar. Toch merkten we dat hij zich al een deeltje van ons voelt en hoewel hij het gezellig vindt bij de verzorgsters en Martie, houdt hij ons in de gaten....

Het was niet zo een erg lang bezoek, maar beter zo voor iedereen geloof ik. Voor Martie was het weer een moeilijk afscheid en ook voor de kinderen was een uurtje lang genoeg. Mirootje was een beetje in de war. We hadden haar gezegd dat we naar de creche van Bonga zouden gaan en eenmaal daargekomen begon ze te zoeken naar Tina, Karin, Jamie, Emma... . "Mama, Tina en Karin zijn niet hier...". Probeer dan maar eens uit te leggen dat die nog in België zitten, bij de Hartjes.

Bekomen van de emoties, want ja, of je het wil of niet, het doet toch wel iets met je, zijn we in de namiddag vlug even gaan winkelen.

Bonga sabbert er op los en de kleedjes die ik voor hem bij had, hangen dan ook allemaal te drogen. Ik kan de was bijna niet volgen, vooral hem droog krijgen lukt niet. Maar wat is er leuker dan babykleertjes kopen ;-)

s Avonds gaan we op bezoek bij de familie Meeks in Markotter die een lekkere braai voor ons maken. Het is opnieuw een gezellig avond en ook Miro lijkt het steeds beter te vinden met de "grote jongens". Hoe later het werd, hoe heviger ze mee deed! Ernest en Leander zijn op haar "heldenlijstje" terecht gekomen...

Geen opmerkingen: