De laatste weken hebben we niet veel geblogd omdat er niets echt bijzonders te melden was. Alles gaat hier zijn gewone gangetje en dat is eigenlijk fantastisch nieuws. Hoewel het druk is met zijn viertjes lijkt iedereen zijn ritme gevonden te hebben en eigenlijk kunnen we ons alweer niet meer voorstellen hoe het was om met zijn drietjes te zijn.
Bonga maakt het uitstekend, behalve zijn "snottebellen" die nog steeds met massa's uit zijn neusje komen, is hij zo gezond als een visje. Hij stapelt de ene verkoudheid na de andere op, maar is dat verwonderlijk met dit verschrikkelijke Belgische klimaat? Ik keek zo uit naar mijn adoptie/ouderschapsverlof: augustus, september, oktober (kon niet beter dacht ik)... Normaal gezien mooi weer, veel buiten kunnen, wandelen... het is al bijna net zo slecht als toen ik thuis was van Miro in januari, februari en maart... De zomer hebben we dit jaar wel echt gemist...
Bonga laat het in elk geval niet aan zijn hart komen, hij is speels, vrolijk, geutig en ontdekt met veel plezier iedere dag nieuwe dingen. Hij probeert nu al twee weken met heel veel krachtinspanning te kruipen, maar heeft de techniek nog niet onder de knie. Maar waar een wil is, is een weg en met rollen geraakt hij ook waar hij zijn moet...
Voor ons mag dat kruipen alvast nog even wachten, hij is zo grijpgraag en vindt nu al iedere keer weer dingen die nog niet voor hem bestemd zijn, dat eens hij kan kruipen ons huis in alarmfase 1 zal moeten gaan...
Miro stimuleert hem in elk geval wel en probeert hem te tonen hoe het moet... Ze kunnen het nog steeds fantastisch vinden samen en het is echt geweldig hen samen op de speelmat bezig te zien. Naar mama wordt dan niet meer geluisterd en samen gaan ze volledig in hun spel op... tot het aan beide kanten iets te hardhandig wordt en mama dan toch ter hulp moet schieten...
Miro verandert ondertussen ook weer iedere dag, sinds ze naar school gaat, zie je ze elke dag meer en meer een echte kleuter worden. Ze lijkt zelfstandiger te worden, meer zelfvertrouwen te hebben en haar spraak is er enorm op vooruit gegaan. Het is fantastisch om ze te dingen te horen uitleggen en haar te horen fantaseren over van alles en nog wat...
Wat kan ik zeggen: ik ben een fiere mama en trots op mijn 2 kinderen... Maar wie is dat niet?
Posts
