Hip, Hip, Hoera... ongelooflijk maar waar...

BONGA IS INGESCHREVEN!!!!

Is hij nu al ingeschreven?

Dat is een andere veelgestelde vraag en het antwoord is nog steeds: NEEN!

Van Quickenborne (of wie is het nu) heeft nog heel wat werk voor de boeg als het gaat om administratieve vereenvoudiging. Het heen en weer geloop dat we al achter de rug hebben om Bonga in te schrijven, kan ondertussen toch wel tellen.

Na het afleveren en afhalen van de documenten in Brussel, onze eerste vergeefse poging op het stadhuis, de beëdigde vertaling van ons adoptievonnis, het afleveren van deze documenten op het stadhuis... is Bonga nog steeds niet ingeschreven op de bevolking.

Deze keer is het probleem dat zijn naam "Bonga" tot op heden nog niet is voorgekomen in het rijksregister en elke naam moet blijkbaar een code hebben. Deze code bestaat dus nog niet en moet dus in Brussel aangevraagd worden en dat duurt een paar dagen.

Tot die code in Tienen gekend is, kunnen ze daar dus Bonga niet inschrijven. Nog steeds geen bewijs van inschrijving voor de ziekenkas, kinderbijslag en vooral voor de aanvraag van mijn adoptieverlof dat per 1 september zou moeten ingaan... Eenmaal de code er is, wordt hij wel met terugwerkende kracht ingeschreven, dus alles zou wel in orde moeten komen, maar het blijft een ongelooflijke rompslomp!

Geduld is toch wel echt een gouden deugd als je wil adopteren en voldoende "vrije tijd" om van het kastje naar de muur te lopen, is ook meer dan nodig... Aangezien dat eerste niet echt in mijn natuur ligt en ik graag de dingen zie vooruit gaan, vergt dit echt wel veel van me ;-)

En dan is er nog de registratie van de adoptie zelf en de inschrijving van de akte, ook dat is momenteel niet mogelijk, want de schepen die hiervoor verantwoordelijk is, is momenteel op verlof. Nu, voorzover ik begrijp, is dit meer een formaliteit en zit hier helemaal geen haast achter, maar ook daar moet je rekening mee houden tijdens de zomermaanden...

Voor alle kandidaat adoptieouders, een gouden raad: geduldig de dingen afwachten blijft, ook na de ontvangst van je kindje, een noodzakelijkheid. De administratieve rompslomp stopt niet van zodra je je kindje in je armen hebt gesloten... al zou je dat nog zo graag willen.... maar je kindje te hebben maakt het allemaal heel wat minder zwaar...!

Voor iedereen op de wachtlijst: heel veel succes en sterkte met het wachten... wij weten hoe het voelt en hopen dat jullie allemaal gauw in een positie zijn dat jullie net als ik over de details "van de afwerking" kunnen zeuren ;-)

Meer Q&A: Bonga's naam

(Foto Bonga, genomen op 13 maart 2008)

Heel wat mensen vragen ons, hoe we Bonga nu noemen.

Het antwoord is eenvoudig: BONGA.

Bonga is de naam die hij in Zuid Afrika heeft gekregen en die hij tot nu toe altijd gehoord heeft. We hebben er dan ook niet aan getwijfeld om die naam te behouden. Volgens wat ons verteld is, is zijn naam trouwens met heel veel zorg gekozen. De juiste naam vinden, is in Zuid-Afrika heel belangrijk en men probeert dan ook een naam met betekenis te geven. Bonga's afkomst is Tswana en zijn naam betekent in Tswana "dank u"/ "thankfull".

In Zuid-Afrika is Bonga (of variaties op die naam) dan ook redelijk voorkomend, hier in België is hij volgens de Kind en Gezin statistieken alvast de eerste sinds 1996. Toch heeft België in het verleden een Bonga gekend, dat hebben de voetbalkenners ons onmiddellijk doorgegeven. De grootste Congoleese voetballer ooit (naar het schijnt), die ooit nog voor Standard speelde (1957-1963), noemde immers "Bonga Bonga". Misschien een teken aan de wand?

Net als Miro, hebben we ook Bonga een tweede naam gegeven. Miro's tweede naam is Fran en verwijst naar het overgrootmoeder Françoise. De enige overgrootouder die Miro en nu ook Bonga nog heeft. Voor Bonga's tweede naam kozen we voor Mauro. Deze naam verwijst naar zijn peter wiens tweede naam Maurice is, alsook naar zijn overgrootvader die Maurice heette. Maurice vonden we iets te "gedateerd" klinken, Mauro is dus de "ge-updated" versie hiervan.

Tenzij Bonga ooit anders beslist, zal Mauro nooit zijn roepnaam worden... Bonga of "Bonja", zoals Mirootje het uitspreekt, wel!

Tijd voor wat Q&A

Je zou denken dat terug in België met constant wireless internet access, het bloggen iets vlotter zou verlopen.

Niets is echter minder waar... De dagen zijn veel te kort, de tijd vliegt en voor je het weet staat er alweer een nieuwe dag voor de deur...

Blijkbaar volgen jullie nog steeds onze blog, dat blijkt uit de vele leuke reacties die we krijgen, dus hier is nog wat nieuws.

We krijgen heel wat vragen over onze adoptie, over Bonga en over wat we allemaal in Zuid Afrika hebben beleefd... Hier is er zo eentje:

Heel wat mensen vragen ons waar Bonga nu juist vandaan komt, of hij in een weeshuis verbleef en hoe het er daar aan toe ging. Zoals we al eerder vertelden, kan je het Rock-a-Bye huis waar Bonga verbleef het best vergelijken met een mini-creche. Het doet in niets denken aan het stereotype beeld dat we hebben wanneer we aan een weeshuis denken. Helemaal geen "Annie" toestanden... en in niets te vergelijken met verschrikkelijke beelden die vorige week nog op Terzake te zien waren... integendeel.

In Rock-a-Bye huis worden de kinderen met heel veel liefde verzorgd. Men probeert zo goed als mogelijk een thuis-situatie voor de kinderen te creëren: ze verblijven in een gewoon huis, het huis waar ook de "huismoeder/ouma" woont en waar de familie van die vrouw (kinderen en kleinkinderen) op bezoek komen.

In Rock-a-Bye krijgt Ouma Martie de hulp van twee vaste verzorgsters die duidelijk gek zijn van de kinderen (daar mochten we zelf getuige van zijn) en in het weekend komen er ook nog eens vrijwilligers langs om met de kinderen te spelen. Aangezien er maximum 8 babies in Rock-a-Bye verblijven, voelt het allemaal zeer kleinschalig en huiselijk aan. Het is natuurlijk geen gezinssituatie, maar het komt wel redelijk in de buurt... Wij zijn hen in elk geval heel erg dankbaar voor hoe ze Bonga de eerste vijf maanden hebben grootgebracht. Mede dankzij hen is hij een vrolijke, sociale en gelukkige baby die zich heel snel aan ons heeft kunnen aanpassen.

Om de sceptici te overtuigen, hier zijn eindelijk een paar beelden van Rock-a-Bye. Om de privacy van de andere babies en de verzorgsters te garanderen, tonen we jullie enkel het interieur...