zondag 6 juli 2008

Nog maar twee dagen meer!

Miro's aftelkalender is ondertussen al bijna helemaal vol Winnie the Pooh stickertjes en dat betekent dat het nu echt niet lang meer is vooraleer we richting Zuid Afrika vertrekken. Om precies te zijn, nog maar twee dagen... en dan gaan we "in de lucht!."
En nog maar 7 dagen meer voor we Bonga in onze armen zullen kunnen sluiten... We zijn er nu al 3 weken intensief mee bezig en toch lijkt het allemaal nog zo onwezenlijk... We kijken er enorm naar uit om hem eindelijk in het echt te mogen ontmoeten en te leren kennen.
Ondertussen verloopt alles vlot hier ten huize Vermeulen-Brants. Vanmorgen stak de stress bij mij een beetje de kop op, zelfs in mijn slaap probeer ik te na te gaan of ik niets belangrijks over het hoofd heb gezien en ik echt wel aan alles heb gedacht... Maar nu 14 uur later, is de stress weg en voel ik me zelfs ontspannen! Voor het eerst sinds Wim en ik samen reizen, zijn onze valiezen twee dagen voor het vertrek al gepakt! Dit is nog nooit gebeurd! Gewoonlijk beginnen we zo een 5 tal uur voor vertrek alles bijeen te pakken... ;-)
Bonga zijn kamertje is ondertussen ook helemaal leeggemaakt en hoeft nu enkel een laagje verf. Meter oma Lus heeft aangeboden dit te doen terwijl wij in Zuid Afrika zijn, we moeten enkel nog de verf gaan kopen...
En hoe zit het met mijn been? Ook hier is er goed nieuws! Dankzij Patrick en Sandrine ben ik vrijdag op consultatie kunnen gaan bij Dr.Hendriks en ja: GEEN PLAASTER MEER!!!! JOEPIE! In plaats daarvan loop ik nu rond met mijn stevige bergschoenen aan. Het is wel even wennen... eigenlijk moet ik terug leren stappen! Mijn been voelt een beetje aan als een "elastiek", maar met de stevige schoenen, lukt het me door het huis te wandelen, zonder al te veel pijn!
Ook Miro was enthousiast te zien dat ik geen plaaster meer had! Zij was trouwens de eerste die het opmerkte "Kijk mama geen pijn been meer! Mama geen pijn been! Mama nu Miro oppakken..." Het is niet altijd even makkelijk om uit te leggen, dat mama toch nog niet alles kan, zelfs nu ze geen blauw been meer heeft... maar is kinderlogica niet geweldig?

1 opmerking:

jan verbeek zei

Hoi Dana, Wim en Miro,
Nog één nachtje slapen en dan gaat jullie wens eindelijk in vervulling. Op weg naar jullie adoptiekindje. We wensen jullie alledrie een hele leuke reis toe, een fantastisch ontmoetingsmoment met jullie zoontje/broertje en nadien een ontspannend verblijf in het verbluffende Zuid-Afrika!
Tot in augustus!
Jan, Mieke en de kids.