Al dansend het nieuwe jaar in!

Vanuit Centerparcs De Kempervennen wensen we jullie allemaal een geweldig oudejaar en een fantastisch 2010!

(Van links naar recht: Bonga, Miro met Kasper, Niene & Sander)

Wij zetten alvast dansend het nieuwe jaar in:

Eindelijk 4!

Het leek haar eindeloos te duren, maar eindelijk was het dan zover! Miro werd vandaag 4 jaar. Sinds de zomer is ze met haar aftellen begonnen: eerst herfst, dan winter, dan Sinterklaas, dan Jopa zijn verjaardag, dan Kerstmis, dan centerparcs en dan 1 nachtje slapen en dan word ik 4 jaar!

Haar verjaardag in de klas vieren met haar vriendjes was a

l een hoogtepunt, inclusief het bakken van de "verplichte" cake'jes: "Als iemand jarig is mama dan eten we cake'jes in de klas en drinken we sapje. Dus mama, wanneer bak je cake'jes? Je mag wel zelf kiezen welke cake je gaat bakken, dus welke cake wordt het?"

Gisteren avond stond ze zo gespannen voor "haar grote dag" dat er van slapen weinig in huis kwam. De adrenaline stroomde door haar lijfje en ze kon dan ook niet slapen van de "groeipijnen", want over nacht zou ze "groot worden". Het was dan ook ver 22u30 toen het eindelijk rustig werd in de kamer en prinses Miro eindelijk haar oogjes dicht deed.

Vanmorgen was de dan eindelijk een "grote meid" geworden en was ze erg onder de indruk van de versierde bungalow (Plop was het feestthema) en al de aandacht van de overige 9 bewoners. Ineens was ze terug een beetje een kleine verlegen meid, maar erg lang bleef dat niet duren en met het ontbijt gevolgd door een luxueus bubbelbad, werd de feestdag ingezet.

De kinderen hadden een geweldige tijd, Bonga genoot van al het eten (onstopbaar zoals altijd), de versieringen maakten indruk op iedereen (met dank aan Veerle, Sandrine, Bruno en Patrick voor het opblazen van 10-tallen ballons tot in de late uurtjes) en de vele cadeautjes zorgden voor een geweldige spel/feestnamiddag.

Na een actieve tijd met z'n allen in het zwembad en de laatste energie opstoten na het eten, lag iedereen onder 5 dan ook uitgeput om 21u in bed.

Miro zal haar 4 jaar niet snel vergeten, dat staat vast. Maar nu al kijkt ze uit naar 5 want "dan zal ze zo groot als mama zijn" ;-)

Happy Holidays! Prettige Feesten

Wij wensen jullie allemaal fijne Kerstdagen en een geweldig 2010!

Voor al diegene die vol verwachting zijn, wij duimen voor jullie dat jullie gezinnetje snel mag worden uitgebreid...

Jolly Holidays to all of you! Wishing you all a wonderful end of year and a splashing 2010!

De zomer van 2009 / Summer of 2009

Vijgen na Pazen, ik weet het... de herfst is al een paar weken daar... maar twee kinderen houden je echt wel bezig! Ik kan het jullie garanderen.

Foto's upladen, laat staan ontwikkelen, het komt er echt niet van...

Dus met weken vertraging, toch nog een impressie van onze zomer.

Eind augustus trokken we met ons viertjes naar Portugal. Als je ons adoptieavontuur niet meetelt, onze eerste echte grote vakantie met z'n viertjes. Het was een gezellige tijd...

Broer en zus hangen echt aan elkaar en samen beleven ze de grootste avonturen. Bonga heeft ondertussen een paar woordjes bijgeleerd, neuriet al een paar liedjes maar is in het hele spraakgebeuren niet echt geinteresseerd. Zolang hij geluid kan maken en de decibels de hoogte in krijgt is het voor hem al lang goed.

Motoriek en gewaagde halsbrekende toeren houden hem veel meer bezig. Dansen is zijn andere favoriete bezigheid. Hij moet maar de eerste muzieknoot horen en hij staat al te shaken. Het is geweldig om hem samen met Miro bezig te zien.

Maar algemeen blijven oren en ogen te kort hebben voor onze kleine man, gelukkig (!) steekt grote zus graag een handje toe. Deze zomer moesten we dan ook echt uitleggen wat het verschil was tussen mama en grote zus zijn, we zijn dan maar tot een compromis gekomen van "dikke vinger" (ie foei Bonga) mag, broertje in de hoek zetten is iets wat enkel mama en papa mogen doen.

Onze onderhandelingstechnieken zijn de afgelopen weken en maanden echt aan extreme tests onderworpen geweest, zelfs een 18maanden oude peuter kan er wat van. En tot onze grote schaamte moeten we toegeven dat ze ons vaak te slim af waren...

Never underestimate the strategic mind of toddlers! Quiet impressive ;-)

Je moet er een paar in huis hebben om het te beseffen... voor je het weet hebben ze je schaakmat gezet.

We hebben de meeste uiteenlopende theorieën en fantasieën op ons afgevuurd gekregen, de meest leuke kinderpraat gehoord. Op het moment zelf denk je dan "dat moeten we opschrijven" om later op een trouwfeest of zo eens "tegen hen te gebruiken", maar aangezien we nu al ogen en oren te kort komen...

Voor Miro staat onze volgende vakantie ondertussen al lang vast, langs alle mogelijke wegen maakt ze ons duidelijk dat Disneyland zeer hoog op haar agendaatje staat: we worden overstelpt met tekeningen waarop de reisweg naar Parijs staat uitgestippeld, tekeningen van Mickey en Mini Mouse, tekeningen van dingen die ze nog niet in Disney heeft gezien... Hint hint hint...

Hopelijk hebben we binnen een jaar toch nog iets te zeggen ;-) we werken alvast aan onze overredingstechnieken en hopen hen toch nog iets te snel af te blijven. Tips iemand?

Wat vliegt de tijd toch snel... How time flies!

14 juli 2008 lijkt nog maar gisteren (en anderzijds toch ook al weer zo ver weg).... en toch zijn we vandaag alweer een jaar verder!

We hebben het niet echt gevierd, waren dat ook niet van plan, maar het doet toch wel iets te beseffen dat we ineens een jaar verder zijn en dat alles echt lijkt alsof het nooit anders is geweest. De vermoeiende procedure, de langzame (lijdzame) wachttijd, het lijkt nu allemaal zo ver weg en zelfs een beetje irreëel! (Voor wachtende adoptieouders: ja, die dag komt... hou gewoon vol!)

365 dagen geleden zaten we nu in onze lodge in Cape Town vol verbazing naar ons nieuwe gezinnetje te kijken... supertrots op onze nieuwe zoon en op onze dochtertje die al onmiddellijk zo in de weer was voor haar nieuwe broertje, het niet helemaal bevattend!

De herinneringen lijken al zo ver weg vooral omdat alles sinds dat moment zo intens en snel verlopen is...

Ik herinner me hoe onwezenlijk de overdracht aanvoelde, te veel emoties om het echt allemaal te kunnen bevatten in zo korte tijd. Niet meer dan twee uur tussen het vertrek uit onze lodge met 3 en de terugkomst met zijn 4-en....

Ik herinner me hoe we die namiddag al onmiddellijk boodschappen moesten doen en hoe onwennig we ons voelden omdat we door zo veel mensen in het shoppingcentrum werden aangestaard ;-) en we ons voor het eerst in ons leven echt "bekeken" voelden. Niet op een onprettige manier maar was toch even wennen...

Nu een jaar later lijkt dat allemaal de gewoonste zaak van de wereld en hoe cliché het ook mag klinken, wij zien het verschil in "kleur" binnen ons gezinnetje eigenlijk niet.

Voor de buitenwereld blijven we echter wel een "specialeke" en wanneer we met ons vieren ergens iets gaan drinken, krijgen we nog steeds meer dan gewone aandacht. Het intrigeert mensen blijkbaar... voor velen is adoptie een ver van mijn bed show maar ze zijn wel oprecht nieuwsgierig en geintrigeerd naar het waarom en hoe...

I know I promissed to keep this blog up to date, but combining work, kids and since a few months renovations requires actually more hours than a day hold ;-)

But since today is a special day (no nothing to do with the French national holiday or not even with the wedding anniversary of my sister -> congratulations by the way!!!) some extra special effort was required!

Yes, Bonga is now with us for a full year! 14 july 2008 was the day which we had lived to for so long and which still today is very difficult to describe... Intense, emotionally overwelming...

As you can see from the pictures, we are doing fine and especially Bonga has changed a lot from the little baby he was a year ago. He is stronger, healthier (although today of all days he has a fever... his own special way to contribute to the occasion ;-) ) and especially more MOBILE!!! He can be a little menace already and enjoys everything which can increase his and our adrenaline levels!

He and Miro still get along very well and together with their other partner in crime our dog they can be more than a handfull! Of course there are the obligatory brother/sisters fights, the "stealing each other toys moments" and the "mummy/daddy" calls for help to conquor the other, but in general they love each other to pieces... and what more can you want as a mum or dad?

Bonga update....met filmkes/ with movie

Nog eens even een update over onze kleine man... Ondertussen is hij al bijna 15 maanden en elke dag is hij minder en minder een baby. Eigenlijk kan je hem zo helemaal niet meer noemen, eigenlijk is hij echt al een peutertje geworden. Zeker nu hij sinds vorige week zijn eerste pasjes alleen zet... en hoe geniet hij daarvan!!! Weer een hele nieuwe wereld die voor hem open gaat... Weer ongelooflijk veel nieuwe gevaarlijke en stoere dingen om dichter bij te geraken...Weer meer grijze haren voor mama en papa!

Op deze leeftijd begin je toch wel echt heel erg duidelijk het verschil te zien tussen jongens en meisjes. Terwijl Miro geweldig gefasineerd raakte door details en kleine dingetjes, wordt Bonga steevast aangetrokken tot 'stoere activiteiten'. Al sinds enkele weken heeft hij ontdekt dat hij via zijn speelgoeddozen ongeveer overal op kan klimmen en dat doet hij dan ook. Draai hem even de rug toe en hij heeft zichzelf op een hoger niveautje geplaatst. Hoe hij daar dan weer van af moet geraken, weet hij niet altijd en de laatste weken zijn er dan ook wat builen en blauwe plekken bijgekomen. Hij verliest er echter de moed niet bij en een paar minuten later probeert hij hetzelfde alweer opnieuw...

De trap naar boven heeft hij ook al twee keer in recordtempo afgelegd, ons hart sloeg even een slag over, maar Bonga zelf kon niet fierer zijn. Zijn hele gezicht straalde... Je hoeft maar te zeggen dat iets niet mag, en hij probeert het steevast nog een keertje uit...

Hij kan nog maar enkele stapjes zetten maar op zijn (stap) fietsje kan hij zich al door het huis manoevreren... er terug afgeraken blijft nog wel met een valpartij gepaard gaan, maar ook dat lijkt hem niet te deren.

Het houten schommelpaard waar Miro nooit echt mee gespeeld heeft, is het voor Bonga helemaal! Hoe harder hoe liever en hoewel hij nog steeds een lichtgewicht is krijgt hij het op een hels tempo heen en weer. Een keer in volle gang, kraait hij van plezier en laat dan beide handjes los...

Zijn zus "onder boksen" is een ander favoriet tijdverblijf. Samen worstelen en rollen over het tapijt, hij heeft het niet liever. Als ouder weet je dat het steevast eindigt in een huilbui, je weet alleen niet wanneer of wie het eerst zal beginnen wenen... Maar het voorkomen lukt je niet... Zowel Miro als Bonga gaan er zo in op dat het spijtig zou zijn ze tegen te houden.

Spreken doet hij nog niet echt... Hij maakt wel constant geluidjes en zijn enige twee duidelijke woordjes zijn 'koekje' (was zijn eerste woordje) en 'Kaatje' (de hond). 'Papa' zegt hij ook maar enkel s morgens wanneer hij in zijn bedje ligt... Volgens Oma Lus zegt hij ook 'mama', maar zelf heb ik het spijtig genoeg nog niet mogen horen...

Zijn tandjes hebben erg lang op zich laten wachten, maar ondertussen heeft hij een mondje vol mooie grote witte tandjes. Volgens kinderexpert en grote zus Miro, moeten er nog maar een paar tandjes komen en dan zal hij kunnen praten...

Was Bonga aanvankelijk een kindje dat at omdat het moest, zonder veel plezier, dan eet hij ons nu de oren van de kop. Zijn eetlust is kent geen grenzen... Hij geniet van alle smaken en moet alles proberen. Ziet hij iemand eten en heeft hij niets in de mond dan krijg je een hele discussie en trekt hij zijn mondje zo ver mogelijk open. Komt het niet snel genoeg, dan worden de grote middelen ingezet: schreeuwen, zelfs tranen... en toch blijft hij een pluimpje... Je vraagt je af waar hij het allemaal steekt!

Terwijl ik dit schrijf is Miro van haar schooldag aan het bekomen door een filmpje te kijken en zit Bonga naast me op de grond. Hij heeft toevallig een potlood gevonden en is bij mijn weten zijn eerste tekening aan het maken...

Zoals je ziet gaat alles goed in ons regenbooggezinnetje... Het kan er enorm druk en luidruchtig aan toe gaan, maar met zijn vieren zijn we echt een hecht gezinnetje geworden...

Zuid-Afrika

Door de verkiezing van afgelopen week in Zuid-Afrika, zijn er heel wat interessante artikels over het land in de kranten verschenen.

Voor iedereen die wat meer achtergrond informatie zoekt, hier zijn alvast een paar artikels:

* Geef Zuid-Afrika tijd

* Een land van tegenstellingen

* Dit land herstelt van een atoombom

* Blog Ine Roox (journaliste DeStandaard) over Zuid-Afrika

Kinderpraat - Kiddies Talk

Een foto uit de oude doos, ontlokte volgende reactie bij Miro:

"Kijk mama, papa is Miro geworden!"

Een uitspraak die we jullie niet wilden onthouden, kijk zelf maar of ze gelijk heeft:

A "vintage" picture, provoked a great expression from Miro: "Look mummy, daddy has become Miro..." Was she wrong?:

1 jaar en een maand... "a handfull"

Een foto zegt meer dan 1000 woorden... en deze 5 spreken boekdelen... Net een jaar geworden en klaar om de wereld te veroveren....

A picture speaks more than words... he is a little "handfull"... ;-)

Hoofdrekenen in Suid-Afrika

Nu gaat het eindelijk lukken:

Een truukje om de tafel van negen te leren.'t I s afkomstig uit Zuid Afrika en 't is in het Zuid Afrikaans, maar 't is echt ongelooflijk.

En nu allemaal proberen - echt geweldig!

Voor diegenen die wiskunde nooit gesnapt hebben!!!
Hoe om die 9 x-tafel te onthou :
Wat is 9 x 7 ?
Gebruik hier die metode:
Hou al 10 jou vingers in die lug voor jou uitgesprei met die handpalms weg van jou af. Laat sak nou die 7de vinger. Daar is tesame 6 vingers links van die gesakte vinger en 3 vingers regs van die gesakte vinger. Die antwoord is 63.

Gebruik nou dieselfde metode met 9x2, 9x3, 9x4, ens. Dit werk elke keer !!!!!

Hip Hip Hoera: mijn eerste verjaardag! 1st Birthday Party

Zondag was het een grote dag: Bonga's eerste verjaardag! Hier zijn alvast een paar fotootjes...

Een dag vol nieuwe, lekkere dingen en veel te veel cadeautjes... ;-) Bedankt iedereen!

Links actualiteit "Schelfhout"/ Adoption case under fire

De Morgen - Adoptie via het achterpoortje
Tom Cochez wijst op de kwalijke gevolgen van de handelswijze van CD&V-politica Els Schelfhout. Cochez is medewerker van deze krant. Hij is zelf adoptieouder.
http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/De-Gedachte/article/detail/613442/2009/01/14/Adoptie-via-het-achterpoortje.dhtml

Knack - Schelfhout krijgt ook van CD&V kritiek wegens adoptie
CD&V-senator Els Schelfhout krijgt ook vanuit politieke hoek kritiek op de manier waarop ze een Congolees jongetje wil adopteren, inclusief vanuit haar eigen partij. Dat bleek woensdag in het Vlaams Parlement. In De Standaard zei de Vlaamse adoptieambtenaar Dorine Chamon dat aan de noodzakelijke voorwaarde voor de interlandelijke adoptie niet is voldaan.
http://www.knack.be/nieuws/belgie/schelfhout-krijgt-ook-van-cd-v-kritiek-wegens-adoptie/site72-section24-article28005.html

Radio 1 - Adoptie Schelfhout
Wie een kindje wil adopteren moet door een lange en moeilijke procedure. Maar niet CD&V- senator Els Schelfhout... Of hoe zit dat ?
http://www.radio1.be/programmas/vand/1415374/

Deredactie.be
Ook CD&V zelf heeft kritiek op de handelwijze van senator Els Schelfhout, die in Congo een weeskindje ging halen om het te adopteren. "Ik vind het jammer dat ze dit initiatief heeft genomen", zegt Vlaams parlementslid Tom Dehaene van CD&V.
http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/politiek/090114_CDenV_kritiek_Schelfhout

Senator Els Schelfhout (CD&V) heeft een militair vliegtuig gebruikt om het kindje dat ze wil adopteren, op te halen in Congo. Schelfhout vroeg zelf aan het ministerie van Defensie om mee te mogen met de geplande vlucht. Dat meldt Gazet van Antwerpen.
http://www.deredactie.be/cm/de.redactie/politiek/090115_Schelfhout_militair_vliegtuig

Website Senator Schelfhout
Hier vind je onder andere ook het volledige interview dat het Nieuwsblad publiceerde en de hele discussie op gang bracht...
http://www.elsschelfhout.be/

Topic in English:
Source: Flanders today
Is Senator Schelfhout circumventing the adoption laws?
http://www.mediargus.be/flanderstoday.eu/rss/20717512.html

Topic in French:
Source: Actu24.be
Polémique autour de l'adoption accélérée d'une sénatrice CD&V
http://www.actu24.be/article/belgique/polemique_autour_de_ladoption_dune_senatrice/238470.aspx

Weer maar eens een controverse rond "adoptie"

Bijna iedereen spreekt ons erover aan: "Heb je het gehoord? Weer een adoptieschandaal?"

Persoonlijk vind ik het droevig dat adoptie weer maar eens negatief in de pers komt, dat iedereen er grote uitspraken over doet maar dat er in de grond niets verandert. Na de schrijnende verhalen over ontvoerde baby's in Indië en China, over het failliet van Horizon, over het verhandelen van kinderen (te koop op internet plaatsen), zie ik nergens ook maar enige vorm van (rapportering over)concrete actie om dit te voorkomen of om de bestaande ellenlange procedures te optimaliseren.

De pers zet de verhalen in de schijnwerper (wat ook hun taak is), verschillende mensen reageren, maar wordt er ook concreet iets ondernomen? Daar hoor je achteraf nooit meer iets van...

Persoonlijk was ik trouwens ook ontgoocheld dat er op het vrtnieuws niemand van vreemdelingenzaken werd geintervieuwd die eens kon komen vertellen wat zo een humanitair visum precies is en hoe zo een evaluatie gebeurt? Wat zijn de voorwaarden?

Hoe wordt nagegaan dat diegene die een kind via een humanitair visum naar België haalt ook effectief in staat is voor dit kind te zorgen? Welke procedures zijn er om te voorkomen dat mensen deze procedure misbruiken? Hoe kan je voorkomen dat mensen die na hun maatschappelijk onderzoek een negatief advies hebben gekregen, er toch in slagen op deze manier een kind naar België te brengen en er een jaar later wordt beslist dat ze nog steeds niet in staat zijn voor dit kind te zorgen? Wat gebeurt er dan met het kind? Waar staan we dan met het Verdrag van Den Haag?

Ik ben een grote voorstander dat we als westers land onze verantwoordelijkheid opnemen en deze humanitaire visums afleveren en zo kinderen een kans in het leven geven. Maar is het dan niet beter dat deze kinderen bij pleegouders worden geplaatst tot de adoptiediensten de herkomst van het kind hebben kunnen achterhalen, er zich van verzekerd hebben dat het inderdaad geen familie meer heeft in het land van herkomst en dan uiteindelijk een matching doen met hun openstaande dossiers (i.e. kandidaat adoptie ouders die alle nodige screenings al hebben ondergaan)?

Hoewel ik een heel uitgesproken mening heb over het laatste "schandaal", ga ik hier bewust geen publieke uitspraken over doen. Ik heb de verschillende blogs en lezersbrieven de afgelopen dagen met aandacht gevolgd en ik kan me enorm vinden in de frustratie en verontwaardiging van de vele (kandidaat) adoptie ouders. De belangrijkste reden waarom ik geen uitspraak wil doen is dat we niet alle details kennen en ik ondanks alles blij ben dat toch een kindje van een gewisse dood is gered.

Ik hoop echter dat dit verhaal politici ertoe zal aanzetten hun verantwoordelijkheid op te nemen.

Als het mevrouw Schelfhout en haar familie lukt om hun adoptieprocedure voor hun zoon (want zo noemen ze hem al) rond te krijgen in minder dan een jaar, dan wil dit mijns inziens zeggen dat de vele onredelijke wachtijden serieus kunnen worden ingekrimpt, mits misschien een aanpassing van de adoptiewetgeving.

Als het lukt voor dit gezin dan zie ik niet in waarom anderen maanden moeten wachten vooraleer ze hun inleidende cursus kunnen volgen, daarna weer maanden moeten wachten voor ze de eerste maal voor de jeugdrechter kunnen verschijnen, dan weer maanden moeten wachten voor een sociaal onderzoek en dan weer eens wachten op het rapport van dit onderzoek en de uitspraak en vonnis van de rechtbank. Om dan nog maar van het kanaalonderzoek te zwijgen in het geval van een zelfstandige adoptieprocedure. Dat je dit alles op de 'klassieke' manier in minder dan een jaar zou kunnen rondkrijgen lijkt me wel een zeer 'sterke' prestatie...

Ondanks alles wat er in de media over gezegd wordt (over het tekort aan adoptabele kinderen), zijn er wereldwijd massa's kinderen die wachten op een liefdevol gezin en die nooit die kans zullen krijgen (je hoeft maar door te wereld te back-packen om te zien dat het tekort aan adoptabele kinderen larie en apekool is). De adoptiekanalen (i.e. de landen van waaruit je kan adopteren) zijn vandaag de dag beperkt en nieuwe kanalen zoeken of valideren kost geld, geld dat de overheid blijkbaar maar in mondjesmaat toekent en zelfs de bestaande adoptiekantoren in problemen brengt. Hopelijk worden de vele wachtende adoptieouders een beetje meer ondersteund dan vandaag, en wordt de voorkeursbehandeling van een senator geen zoveelste slag in hun gezicht...

De adoptieprocedure voor buitenlandse adoptie: (bron: www.adoptievlaanderen.be)

1. Melding en registratie
Kandidaat-adoptieouders melden zich aan bij de Vlaamse Centrale Autoriteit (Kind en Gezin) op tel. 02/533.14.76. Je krijgt een registratienummer (RBA-nummer) waarna je zal gecontacteerd worden door het centrum dat de voorbereiding organiseert. Na betaling van 25 euro geeft het voorbereidingsprogramma je de nodige informatie over het adopteren van een buitenlands kind.

2. Voorbereiding
Het voorbereidingsprogramma wordt gegeven door de voorbereidingscentra VCOK of TRIOBLA. Het doel van deze voorbereiding is je te informeren over Interlandelijke adoptie, adoptiekinderen, hun achtergrond, enz... en je te confronteren met de realiteit van adoptie. Via discussiegroepen en videomateriaal wordt jouw adoptievraag scherper gesteld en wordt een bewuste keuze mogelijk.
Het voorbereidingsprogramma beslaat 20 uren en is gespreid over 2 maanden. Per programma nemen er minstens acht koppels / alleenstaanden deel. Aan het einde van het voorbereidingsprogramma geeft het voorbereidingscentrum je een attest van deelname. Dit attest heb je nodig om aan de volgende stap van de procedure te beginnen. Het attest van voorbereiding blijft altijd geldig. Bij een volgende adoptie hoef je de voorbereiding niet opnieuw te volgen.

3. Geschiktheidsprocedure
Eenmaal je het attest van de voorbereiding in handen hebt, kan je naar de jeugdrechter van jouw gerechtelijk arrondissement stappen. Je maakt een verzoekschrift vrijwillige verschijning op dat je persoonlijk of via je advocaat indient op de griffie van de jeugdrechtbank van je arrondissement.
De griffier geeft je een datum en uur voor de inleidingszitting voor je verschijning voor de jeugdrechter. Je zaak verschijnt op de rol en je betaalt daarvoor 52 euro. Tijdens deze zitting meld je aan de jeugdrechter je voornemen en motivatie om een buitenlands kind te adopteren.
De jeugdrechter spreekt een tussenvonnis uit en beveelt een maatschappelijk onderzoek bij een dienst voor maatschappelijk onderzoek. Tijdens een periode van twee maanden heb je een aantal gesprekken met de dienst voor maatschappelijk onderzoek. Deze dienst legt na twee maanden een verslag voor aan de jeugdrechtbank.
De jeugdrechter kan zich naast dit verslag voor maatschappelijk onderzoek ook baseren op een politieonderzoek voor de uitspraak van het geschiktheidsvonnis.

4. Vonnis
Binnen de drie dagen nadat het verslag van de dienst voor maatschappelijk onderzoek ter griffie is neergelegd, mag je het verslag inkijken. Je hebt daarvoor 15 dagen de tijd. Daarna heb je nog 1 maand de tijd om voor de jeugdrechter te verschijnen. Deze geeft al dan niet een geschiktheidsvonnis tot adoptie af die drie jaar geldig is.
Wanneer je volgens het vonnis geschikt bent om te adopteren, dan zal het openbaar Ministerie binnen de twee maanden een verslag opmaken voor de bevoegde autoriteit van het land van herkomst. Dit verslag wordt ter griffie neergelegd.

Niet geschikt voor adoptie
Als de jeugdrechter je niet geschikt verklaart voor adoptie van een buitenlands kind, dan kun je beroep aantekenen bij het Hof van Beroep. De beroepstermijn is 1 maand en het Hof van Beroep kan een nieuw maatschappelijk onderzoek bevelen bij het Openbaar Ministerie. Je dient een verzoekschrift voor hoger beroep in op de griffie van het Hof van Beroep.

5a. Adoptie via een dienst
Je laat aan de Vlaamse Centrale Autoriteit (Kind en Gezin) weten via welke dienst en met welk land je wil adopteren. Je dossier wordt aan de dienst bezorgd.
De adoptiedienst bemiddelt, matcht, plaatst het kind en behandelt de eerste nazorg. Zij begeleiden je met alle administratieve, juridische en praktische zaken en zorgen ervoor dat alles geregeld is als je je kind gaat halen. Elke adoptiedienst heeft een contactpersoon in de verschillende landen van herkomst die je ter plaatste begeleiden om de adoptieprocedure vlot te laten verlopen.

5b. Zelfstandige adoptie
Als je voor zelfstandige adoptie kiest, dan moet je vooraf een kanaalonderzoek uitvoeren. Dit wil zeggen dat een buitenlands contact eerst grondig onderzocht moet worden vooraleer de adoptie kan plaatsvinden. Dit om er zeker van te zijn dat de adoptie legaal en in het belang van het kind zal plaatsvinden.
Als je zelfstandig wil adopteren, dan ben je zelf verantwoordelijk voor de afhandeling van je dossier. De Vlaamse Centrale Autoriteit zorgt voor de verzending van je dossier naar de bevoegde overheidsinstanties in het land van herkomst. Alle andere afhandelingen zijn voor eigen rekening.
Na thuiskomst met je adoptiekind moet je dit melden aan de Vlaamse Centrale Autoriteit (Kind en Gezin). 4 maanden nadat je kind geplaatst is, bezorg je een kopie van je dossier aan de Vlaamse Centrale Autoriteit.
Je kan adopteren uit een land dat een attest vraagt dat een bevoegde instantie zal instaan voor de nazorg. Wat je moet doen is vooraf een contract te sluiten met een erkende adoptiedienst die zal instaan voor de nazorg en de opvolging in het land van herkomst.

*** Holiday Wishes ***

Our Wishes for You...

H ours of happy times with friends and family

A bundant time for relaxation

P rosperity

P lenty of love when you need it the most

Y outhful excitement at lifes simple pleasures

N ights of restful slumber (you know - dont' worry be happy)

E verything you need

W ishing you love and light

Y ears and years of good health

E njoyment and mirth

A angels to watch over you

R embrances of a happy years!