Na een week...

We zijn alweer meer dan een week op belgische bodem en sinds we terug zijn lijkt de tijd te vliegen...

Hoewel we het rustig aandoen, lijken er momenteel toch niet genoeg uren in een dag en voor je het weet, is het alweer tijd om Miro en Bonga hun avondbadje te geven. Wim is alweer een volledige week aan het werk, dus dat geeft mij ook een extra uitdaging: terug een ritme proberen te vinden, met twee kinderen...deze keer alleen! Gelukkig is de familie nooit ver weg, is Miro vorige week al een paar dagen naar de Hartjes geweest en is ze al bij beide oma's gaan spelen... wat ze zelf fantastisch vindt!

Momenteel lijkt het huis even te klein... Met het speelgoed van een peuter en het alweer groeiende aantal babyspulletjes is het even zoeken om alles terug een plaats te geven. En als ze dan even samen aan het spelen zijn, dan lijkt het helemaal alsof er een speelgoedbom in ons huisje is ontploft...

Maar ze doen het goed samen, Bonga kan niet wachten tot Miro in zijn omgeving is en doet er alles aan om haar aandacht te trekken. Miro is echt een lieve grote zus, ze speelt met hem, leert hem nieuwe dingen kennen en wil hem zelfs verzorgen... Je moet het enthousiasme soms even afremmen als ze hem wil wassen, zijn neusje kuizen, etc... Ze sleurt er steevast haar trapje bij wanneer Bonga op de verzorgingstafel ligt... op zo een moment kom je echt ogen en handen tekort...

Adminstratief is het de afgelopen week ook weer wat heen en weer gerij geweest en toch is Bonga nog niet ingeschreven op de gemeente.

Eerst moest Wim naar justitie in Brussel om de documenten voor Bonga in orde te laten maken, maandag mocht hij die dan terug gaan ophalen (opsturen kon ook, maar aangezien het allemaal met de originele documenten moet, namen we liever geen risico). Dinsdag dan naar het gemeentehuis voor de inschrijving, maar niet mogelijk, wegens geen beëdigde vertaling van het adoptievonnis.

Even naar Fiac gebeld om te controleren welk papier nu juist moest vertaald worden, want op de gemeente zei men "alles!". Het voorlopige zuidafrikaanse geboorte attest was wel geen probleem.

Nu dus op zoek naar een vertaalbureau dat beëdigde vertalingen mag afleveren en dan hopelijk volgende week eindelijk de inschrijving.

Momenteel zijn zowel Bonga als Miro aan hun middagslaapje bezig, dus ook even rust voor mama. Even de tijd dus om deze blog bij te werken, de laatste aankomstkaartjes te schrijven, mijn voicemail te beluisteren en mijn mailtjes bij te werken...

Tot schrijfs en misschien tot zaterdag op de Copa Blaugrana met barbecue!