It is now 12.18 and I am trying for the 3rd time this morning to have my cup of coffee in peace. My two previous attempts were in vain, I never got to drink my cups before they were cold...
Bonga is sitting next to me in his maxi cosi fighting as a brave rebellion hero to stay awake, Miro is sitting across me and is becoming the next Miró with her painters kit and Wim is out somewhere in the wine fields trying out some more wine... (For all of you interested, Wim will write something about all the wines he tastes, onces he finishes his tour...)
So hopefully this will give me enough "mum-quiet-time" :-)
Maandag ging volgens het weerbericht een mooie dag worden, dus wilden we daar optimaal gebruik van maken en besloten we samen met de familie Meeks richting Hermanus te gaan.
Hermanus is niet echt bij de deur, vanuit Stellenbosh toch wel zo een 1,5uur rijden, maar het was de moeite. De weg erna toe langs de kust was ongelooflijk mooi, de zichten op Cape Point fantastisch. De natuur is zeer uitgestrekt en wild, en toch zeer verschillend, na elke bocht kan je opeens in een totaal ander landschap terechtkomen: steile kale rotsen dicht tegen de kust, uitgestrekte valleien, droge vlaktes, duinen. Soms lijkt het alsof je in Hawaii bent, dan weer lijkt het meer op de Britse midlands, de droge vlaktes van Peru of zelfs het Canadese binnenland... De diversiteit is enorm...
Op sociaal vlak was de weg ook weeral vol contrasten: schitterende strandvilla's, golf en wine estates vlak naast townships en zwervers. Zelfs na bijna drie weken, lijkt het soms irreël en voor ons nog steeds onbegrijpbaar... het blijft raar om die contrasten zo dicht naast elkaar te zien en je vraagt je dan ook constant af hoe lang zo een situatie kan blijven duren.
De rijken leven hier echt geweldig, de villa's die we op onze weg naar Hermanus tegenkwamen zijn voor ons onbetaalbaar, stuk voor stuk droomhuizen, vooral qua locatie. De armen daarentegen zijn er veel en veel erger aan toe dan bij ons...
First interuption, Miro decided she no longer wanted to paint, but wanted to eat something. After a thorough clean up of her, the brushes and the table, I am making my second attempt... My cup is half way and almost cold :-)
Hermanus was de moeite, de baai waar het aan gelegen is, is zeer idyllisch en het weer was zoals beloofd zeer zonnig. Het was nog eens een echte vakantiedag. Dag en nacht verschil met zondag toen de regen de ganse dag met bakken uit de hemel kwam.
Even though we were hoping to see whales, we were not really expecting to see any. We were happily suprised when we saw them playing in the bay, a little more than 200 metres away from us. No spectacular jumps as you see on discovery channel, but we saw them turning, blowing water, putting their tails in the air... They were a little bit far way to attract the attention of Miro, but she had anyway more eye for the bravery of the boys, Leander and Ernest, who were climbing a tree... and of course after a while, she needed to try it as well...Er waren uiteindelijk wel een tiental walvissen in de baai en het was leuk ze zo rustig bezig te zien. Zo naar ze te kijken in het zonnetje, was echt ontspannend! Nog eens een echte vakantiedag!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten